Uit mijn comfortzone - in een verbindende performance

fotocredit Hans Stockmans

Nog steeds nagenietend van de verbindende en inspirerende muziek, dans en poëzie performance, waar ik als zangeres en gitariste deel van kon uitmaken. Met mijn voeten in het water aan de vijver van de Japanse tuin, musicerend terwijl de dansers 1 voor 1 of in duet, met mij in dialoog gingen.
Toen Yentl van AYU compagnie me contacteerde met de vraag om hieraan mee te werken, was mijn antwoord meteen ja. De prachtige setting in de Japanse tuin, samenwerken met topdansers en muzikanten. Maar ook onzekerheid, ik zou serieus uit mijn comfortzone moeten komen, geen partituur, improviseren en inspelen op wat er rond mij gebeurt. 
Graag ging ik deze uitdaging voor mezelf aan en ging ik op zoek naar ‘kapstokken’ (bestaande klassieke muziek/popnummer/mantra) van waaruit ik kon gaan improviseren gedurende 45 minuten.  Ik ontdekte dat ik deze manier van vrij muziek maken, zingend en spelend heel fijn vind, bevrijdend. Het blijft moeilijk om de klassieke structuur los te laten, maar als ik mijn flow vind, reageert mijn stem op de gitaar en vice versa. Een ontdekking die ik graag nog verder uitbouw, combinatie klassiek zang en gitaar, want daar ligt mijn scholing maar ook mijn sterkte.
De dag van de performance heb ik als heel verrijkend ervaren; kennismaken met de 3 dansers, medemuzikant en verteller; voor het eerst samenkomen. Het vertrouwen in zichzelf en in elkaar dat het we samen iets moois gaan creëren. Dat zorgde ervoor dat ook ik het vertrouwen had in mezelf om me als muzikant te tonen. Voetjes aardend in het water hielp ook 🙂
Mijn (groot) afstudeerproject draait om verbinding, mijn zoektocht daarnaar, hoe alles in beweging is in ons leven. Ik vond de performance van vrijdag daar zo een mooi voorbeeld van. Letterlijk de beweging in de prachtige dansen die ik heb mogen aanschouwen. Hoe ik verbinding kon maken met mezelf, mijn stem, de natuur, met de anderen. Dit smaakt naar nog! ​
​

---

Dankbaar
Dank aan dansers Yentl de Werdt, Bhumika Parekh, Benjamin Muller om me door jullie dansen te laten inspireren.                                                                                     
Dank aan contrabassist Martijn Vanbuel, om me te helpen in het samen musiceren Dank aan verteller Jules Jordens, om me soms te komen vergezellen op de rots, me een rustpunt gaf door te kunnen luisteren naar jouw gedicht.                          Dank ook aan mijn ouders en vrienden om dit mee te beleven en voor herinneringsmateriaal hebben gezorgd 🙂