In oktober gaf ik het releaseconcert van mijn plaat "The Storyteller"; het werd een mooi verhaal, waar ik genoot van het brengen van mijn muziek en in verbinding gaan met het aandachtige publiek. Zij waren zo vervuld en enthousiast, dat het me inspireerde en motiveerde om meerdere concerten te geven van "The Storyteller". Dit voorjaar had ik 2 concerten gepland, hiervoor zou ik een mooie en akoestiek goede ruimte huren, waar ik jou graag kon ontvangen. Na maanden van plannen, reclame maken, mezelf en de evenementen zichtbaar maken; is er enkel een handvol inschrijvingen. Het concert in Sint-truiden annuleerde ik al eerder, vandaag hakte ik de knoop door om ook het concert in Heusden te annuleren. Het is met pijn in het hart dat ik deze keuze maak, want ik wil graag meer mensen bereiken met mijn verhaal en mijn lied. En toch voelt dit de juiste beslissing, want het bezorgde me de afgelopen weken stress en onzekerheid. Door de kleine interesse werd ik getriggerd in pijnpunten als 'niet goed genoeg zijn' en 'niets te bieden hebben'. Hier verloor ik energie aan, energie die ik graag geef aan de dingen die wel stromen. Zo dankbaar ben ik voor de stroming in de zangcirkels en klankceremonies die ik mag geven in The secret Garden. Deze voorbereiden en begeleiden geeft me energie, mede dankzij de erkenning die ik ervoor krijg. Er is een wisselwerking, een connectie tussen mezelf en de mensen die ik bereik, dit geeft energie. Er is een vertrouwen in mij, een zachte kracht, die niet 'opgeeft', enkel keuzes maakt voor datgene wat op dit moment goed voelt. Zodat er ruimte komt voor een andere / nieuwe stroming.
0 Comments
Volgens het Keltische jaarwiel zijn we deze dagen (begin februari) in de energie van Imbolc. De dagen worden langer, er is meer licht na de donkere tijd. Boven de grond zien we nog niet zoveel groeien aan de planten en bomen, en veel dieren zijn nog in winterslaap; maar gebed in de aarde beginnen de zaden te kiemen. Wat er in de natuur rondom ons gebeurt, gebeurt ook in ons; wanneer we hier aandacht aan geven, kunnen we dat ook voelen. Zelf ervaar ik de energie vrij krachtig deze dagen, ik ervaar leven in mijn buik, in de vorm van ideeën en verlangens over wat ik in de wereld wil brengen. Ik krijg energie door hierover na te denken, in te voelen, me af te vragen wat ik kan doen om deze zaadjes in mij te voeden. Ik ervaar goesting om te leven! Seizoensrituelen en hun kracht leerde ik kennen via Maarten en Hedwig van Vanzelf natuurlijk www.vanzelfnatuurlijk.be/seizoensrituelen/ Zij delen hun kennis over de seizoensovergangen en bieden een ritueel aan, wat je kan doen om dit nieuwe seizoen te verwelkomen, te eren en te vieren. Hier ben ik hen zo dankbaar voor! Zelf deed ik de afgelopen jaren een heel aantal van deze rituelen, alleen of samen met mijn partner. Steeds word ik ontroerd, door de verbinding die ik maak met mezelf en spirit. Dankbaar ben ik voor die momenten van stilstaan bij de energie die de natuur ons toont en van hieruit in beweging gaan. Met het voorbereiden van de klankceremonie van 11/2, kwam het idee om de intentie van het seizoensritueel van Imbolc mee te nemen in de ceremonie. Hier werd ik zo blij en enthousiast van dat het idee kwam om voor elke seizoensovergang een klankceremonie te plannen. Het voelt juist voor mij om me te verbinden met de seizoensovergangen, om me te verbinden met wat er in de natuur gebeurt. Dit samenbrengen in de vorm van een ceremonie, waarin ik de intentie van het seizoensritueel meenemen. Hier word ik warm van, dankbaar en enthousiast. Binnenkort mag je meer informatie verwachten over de komende klankceremonies, voor elke seizoensovergang een klankreis, waarin we samen kunnen verbinden.
Aho Na de herfst met haar wind en beweging, kwam de winter, waarin ik uitgenodigd werd te vertragen. In de bewegingen naar buiten, mezelf tonen en mijn muziek laten klinken; ondervond ik naast de dankbaarheid voor deze kansen, ook een spanning en een voortdurend 'aan-staan'. Tijdens de rust in het kerstverlof, mocht ik ervaren hoeveel deugd het me deed om ook te kunnen 'uitschakelen'. Een belangrijk onderdeel daarvan was het letterlijk uitzetten van mijn social media, welk een groot aandeel was in de ruis die er bleef hangen in mijn hoofd. Ook ben ik dankbaar voor de dagen aan zee, meer tijd te nemen en quality time te spenderen met mijn partner, familie en vrienden. Dit alles bracht me dichter bij mezelf, van waaruit ruimte ontstond voor nieuwe zaadjes. De zaadjes die geplant zijn bezitten voeding hoe ik mezelf wil tonen en naar buiten wil komen. Op een authentieke manier, geaard en uitsprekend wat voor mij belangrijk is. Met aandacht voor het evenwicht tussen mezelf tonen en dicht bij mezelf blijven. Aan het begin van het jaar mocht ik 2 individuele soundhealings geven, dit bracht me bij nederigheid voor de kracht van zulke sessies. De heling die mocht plaatsvinden voor zij die de klanken vol overgave ontvingen; en de heling voor mij om vol overgave de klanken te laten stromen van binnen naar buiten. Dankbaar ben ik dat ik de kans kreeg om terug op deze manier met klank te verbinden, wat het verlangen aanwakkerde om terug klankceremonies te organiseren. Dit verlangen mocht snel gehoor krijgen in het ontdekken van een nieuwe plaats waar ik de ceremonie zal geven. Bij het aankomen in de dome van The Secret Garden, wist ik dat ik op een bijzondere plek was. Een gedragen ruimte, waar ik heel graag mensen ontvang in de cirkel, om te verbinden met elkaar en met klank. Het verlangen om mijn muziek te laten klinken en mensen te raken via een concert, leeft ook nog steeds in mij. Momenteel ben ik ruimtes aan het zoeken/ bekijken,... waar ik een concert kan organiseren voor "The Storyteller". Ruimtes waar het klopt om mijn lied te laten klinken, waar ik in verbinding kan gaan met mijn publiek; waar de atmosfeer dragend is. Wanneer er data en locaties vastliggen, hou ik je graag op de hoogte. Ik wens jou een mooi nieuw jaar toe, waarin je dromen en gedachten mogen meevliegen met de wind, waarin je je voeten mag voelen staan op de aarde, waarin je de stroming kan voelen die je meeneemt en je het vuur in jou voelt branden voor het leven.
Aho De herfstwind neemt me mee in beweging en ik word uitgenodigd om in de (kleine en grotere) bewegingen die ik maak, rust en gronding te vinden. Zoals jullie al lazen kwam mijn plaat uit eind oktober en was er het releaseconcert in de Clarenhofkapel. De stress en adrenaline die hierbij kwam kijken, maakten dat ik moeilijk kon 'stil vallen'; zakken in de leegte. Dit had zijn uiting in vluchtgedrag en altijd 'aan staan'. Dankzij een danssessie 5 ritmes met mijn groep Baskuul, kon ik helemaal in mijn lijf zakken en ontladen. Niet via rust zoals ik dacht nodig te hebben, maar door te bewegen, vol overgave. Dit was zo'n geschenk voor mijn lichaam en mijn zijn, waardoor ik daarna wel die rust kon ingaan. In die gronding ontstond ruimte om een volgend project vorm te geven. Momenteel volg ik mijn laatste jaar (van de 4-jarige opleiding) lichaamsgerichte therapie & sjamanisme. Dit traject heeft me als mens enorm gevoed, bedding gegeven voor mijn groeiproces, en nog zoveel meer waar ik dankbaar voor ben. (misschien iets voor een volgende post :)) Daarnaast groeit het laatste jaar mijn verlangen om ook als therapeut te werken met mensen. Dit vind ik heel spannend en dat zorgt ook voor een onrust die in mij leeft. Tijdens een sessie werd helder wat daaronder ligt: mijn angst om niet goed genoeg te zijn; en om met het de woorden van mijn therapeute te zeggen: "Er zullen mensen zijn die u niet goed genoeg vinden." Dat was een moeilijke om binnen te laten komen, blijven ademen en contact maken met mijn centrum. Een uitnodiging om te voelen dat ik ook dan blijven staan en te doen waar mijn hart naar roept. Toch zit er een weten en vertrouwen in mezelf dat er iets in mij klaar is om die ruimte te bieden aan mensen en hun proces, dat ik ondersteunend kan zijn voor hun groeien. Dit vertrouwen werd meer verankerd doordat enkele mensen thuis verschenen met de vraag voor lichaamsgerichte therapie - hoewel ik dit nog niet uitstuurde/ bekend maakte -. Na een eerste "help, en nu?", waarmee ik te rade ging bij mijn supervisor; was en is er veel dankbaarheid voor hun vertrouwen in mij. Dat ook ik die kans krijg om te oefenen in het therapeutschap. En ik geniet, dit werk geeft me energie, blijven oefenen in aanwezig zijn bij mezelf in contact met de ander. Dat was ook de start van echt werk maken van op zoek gaan naar een praktijkruimte - want therapie geven in de living, dat komt toch wel heel erg dichtbij. Mijn zoektocht was vruchtbaar, sinds half november huur ik een ruimte in het centrum van Hasselt. En dit is ook een geschenk dat onze thuis terug volledig onze thuis is, zonder praktijkvoering in de living. In de kazerne van Herkenrode, ben je welkom in mijn ruimte voor zangcoaching, gitaarles en ook lichaamsgerichte therapie. Wat een release... Op 21 oktober gaf ik een concert om mijn muziek te delen met het aanwezige publiek. Om de geboorte van mijn plaat "The Storyteller" te vieren, en een viering dat was het. Dankbaar ben ik voor het de hele weg naar deze dag, voor de steun die ik voel in mijn naaste omgeving, en voor iedereen die aanwezig was. Mijn hart wordt nog steeds warm met de herinneringen aan deze avond, die ik hier graag met jullie deel. Sinds ik een aantal jaren geleden de ruimte van de Clarenhofkapel te Hasselt heb ontdekt via een concert; wist ik, hier geef ik ooit een concert. Dat weten werd bevestigd die avond, wanneer ik mijn stem, mijn gitaar en mijn drum liet klinken in de ruimte die vroeger een kapel was. Geraakt worden door mijn lied dat klonk, was zo'n mooi geschenk na alle inspanning die voorafging aan daar mijn plaats nemen op het podium. Ik organiseerde dit concert volledig zelf, van het creatieve proces tot de aankleding van de ruimte, organisatie en de ticketverkoop. Zonder steun en hulp van mijn partner, vrienden en familie, was dit niet mogelijk geweest. Zo waren er de overwegingen over het bedrag van de inkomprijs; de vraagstukken hoe ik de mensen ga bereiken om hen op de hoogte te brengen van dit concert. Geïnspireerd werd ik door Lina om na te denken over de aankleding van de ruimte, zodat dit een gezellig podium werd, waar ik me thuis voel, van waaruit ik me wil tonen. Dankbaar hoe dat vorm heeft gekregen van het uitdenken tot het creëeren. Het creatieve proces van hoe vertel ik mijn verhaal, via woorden en mijn muziek. Hoe neem ik mijn publiek mee, hoe kwetsbaar stel ik mij op?
Ik had ook een kwetsbaar moment. Tijdens het zingen van 'Grandfather Tree' - het lied dat ontstond tijdens mijn vision quest - werd ik geraakt door mijn eigen stem die weergalmde in de ruimte. Tranen van emotie kwamen, waardoor zingen even niet lukte en ik enkel verder speelde op gitaar. Dit voelde kwetsbaar en open en bloot om zo voor het publiek te zitten; Nu omarm ik de schoonheid van dat authentieke moment. Ook tijdens mijn dankwoord werd ik ontroerd, het besef dat ik deze stap van het concert genomen heb; dankzij de tribe van mensen die me omringen. Het smaakt naar nog, dit werd ook wakker gemaakt door de enthousiaste reacties van het publiek. Hun boodschap is: verspreid jouw muziek, je stem en je lied. Een naam voor mezelf als muzikante, het is niet iets waar ik naar zocht. Ik voelde eerder een weerstand om een artiestennaam te 'maken'. Er zat het idee in mijn hoofd (onbewust) dat een nieuwe naam aannemen als artiest, oneer zou aandoen aan mijn geboortenaam. Ik ben dankbaar dat hierin een shift mocht plaatsvinden, dat ik een naam mocht ontvangen in mijn gedachten en hier ook heel blij van word. Hieronder deel ik met jullie het verhaal van mijn naam. Tijdens het opleidingsblok "Bondingtherapie" op Agape, kwam er na het emotioneel lichaamswerk een gevoel van ruimte in mijn lichaam en hele zijn.
Door te duiken in mijn emoties en ze in deze veilige setting te kunnen uitten, was er plaats gemaakt voor verlangens die nu zichtbaar werden. In de meditatie (no-dimension van Osho), waarin we oefenen om in ons centrum te blijven en van daaruit in de wereld te staan, kwam het verlangen naar boven om mezelf een naam te geven. Een naam die past bij hoe ik mezelf, als zangeres, wil tonen in de wereld. Openheid, zachtheid, melodisch; en met een connectie met mijn geboortenaam. Nele komt van 'Cornelia'; deze naam betekent vermoedelijk 'de gehoornde' wat duid op kracht - naar de dieren met hoorns. Ook vond ik een connectie met de Latijnse betekenis, welke 'horen' betekend. Dit resoneert ook, als zangeres word ik gehoord. De klank van 'Nelia' resoneert iets in mij, net zoals de klank van 'Mae'. Welk een lettergreep is uit mijn familienaam, en op die manier de connectie met mijn geboortenaam maakt. Ik kreeg de vraag of ik ook stembevrijding geef, en zo ja, dan wou deze vrouw dat heel graag bij mij volgen. (zo dankbaar voor dit enthousiasme!)
Dit maakte iets in mij wakker, een inzicht dat ik via stembevrijding mijn 2 passies kan combineren. Mijn eerste passie, muziek en zingen, het ontdekken van mijn eigen stem en deze naar buiten laten komen. Via mijn klassieke opleidingen en daarnaast het exploreren van verschillende muziekstijlen en vrij zingen, heb ik een bagage waaruit ik kan putten om mensen in zangcoaching te begeleiden. Mensen in contact brengen met hun stem, via hun adem; hen laten zingen en het plezier hierin vinden, dat geeft me voldoening. Via het zingen en zangcoaching geven, kwam mijn interesse voor lichaamswerk en therapie. Doorheen mijn opleiding - lichaamsgerichte therapie & shamanisme - is er een passie gegroeid voor dit vak. Via lichaamswerk zoals bio-energetica en authentic movement, kwam ik zelf meer in contact met mijn lichaam en leerde ik wat mijn spanningen me komen vertellen. Steeds meer krijgen we tools hoe we kunnen kijken naar onze potentiële cliënten, door hun lichaam te laten spreken. Dit is het beeld dat ik heb van stembevrijding; via lichaamswerk in contact komen met het lichaam, spanning in beweging brengen. Jezelf leren gronden en reguleren en van daaruit stem laten ontstaan. Of door stem te geven, je jezelf kan reguleren en spanning in beweging kan brengen. Ik heb al mogen ervaren dat ik dit aan mensen kan bieden, dat ik een veilige ruimte kan creëeren waarin alles mag zijn. Dat hun stem vrij mag gaan klinken, begeleid door drum. Dit geeft me vertrouwen en motivatie om de praktijk van stembevrijding verder te onderzoeken en onderbouwen; zodat dit met zorg voor mezelf en cliënten, in mijn aanbod kan toegevoegd worden. In mijn laatste blogbericht deelde ik over mijn laatste opnamedag, ik was zo trots en keek ernaar uit mijn muziek met jullie en de wereld te delen. Enkele weken later kwam de afgewerkte versie van de masterstudio binnen, klaar om naar de perserij te gaan. Ik was blij want zoals gehoopt en gepland zou mijn plaat aan het einde van dit jaar nog het levenslicht zien. Maar het ontwerp van de cover laat op zich wachten en hierdoor staat mijn project nu on hold. Na een periode van frustratie en me zorgen maken rond de vertraging van de release - ik wil de mensen die mijn crowdfunding steunden niet te lang laten wachten - voel ik nu meer rust, dankzij de connectie met de cyclus in de natuur.
Mijn project heeft meer tijd nodig, nog eerst een herfst en een winter voor het volledig tot zijn bloei naar buiten kan komen in de lente. In de herfst kan ik voelen dat er ruimte komt voor de vraag "wat wil ik met mijn album en met de cover?". Door me afhankelijk en afwachtend te voelen van externen, word ik uitgenodigd om na te denken over hoeveel ik laat afhangen van een ander. Het werd me duidelijk dat ik mijn project - wat ik gedroomd, gebaard en gevoed heb - voor de vormgeving niet uit handen wil geven. Vertrouwend op de expertise van de grafisch kunstenaar/vormgever, wil ik afstemmen en samen creëeren. Met het afwachten, boden zich ondertussen nieuwe opties aan. Een kans op een mooie samenwerking, welke ook meerdere van mijn dromen in vervulling zullen brengen. Ontzettend dankbaar voor deze ontmoetingen en het brainstormen, die terug beweging brengen in het project van the Storyteller. Ik geef het tijd in de winter, om te rusten, om tijd te nemen mijn wens en concept helder te krijgen. Om praktisch alles naast elkaar te leggen en zien of het project haalbaar is. Kiempjes die geplant zijn zullen voeding krijgen, zodat ze in de lente kunnen groeien en naar buiten komen. Wanneer de bloesem in volle bloei staat, zal mijn muziek kunnen klinken in verschillende huiskamers.
Net voor de zomer was de tweede opnamedag voor 'The Storyteller', met de opname van mijn volgende 5 liederen, is de plaat nu volledig.
Na een ontspannende vakantie, met een heerlijke reis richting het Noorden, was het begin september tijd voor de laatste opnamedag. Op enkele nummers worden extra lagen toegevoegd, door de klanken van altviool, piano en drum. Ik voel me zo ondersteund door de toevoeging van deze instrumenten, waardoor mijn muziek nog meer kan floreren. Met altvioliste Marjan Bosmans, heb ik ondertussen een heel repertoire door de verschillende gelegenheden waar we samen optraden . We ondervonden snel dat we graag samen musiceren en de combinatie van gitaar, zang en altviool mooi samen klinkt. Daarom had ik graag de warme klanken van haar instrument mee in mijn muziek. Het samen repeteren van mijn muziek vond ik best spannend, het voelde ergens als me een stukje 'bloot geven'. Ik kon niet altijd helder overbrengen hoe de muziek in mijn hoofd zat, toch kon Marjan gemakkelijk inpikken op de muziek en ontstond er magie door het samenspel en samen creëren.
Het idee om ook piano toe te voegen aan enkele nummers, kwam van pianist (en opnametechnicus) Tom Hermans. Bij het horen van mijn muziek tijdens de opnames, opperde hij dat hier een daar pianoklanken ondersteunend kan werken. We probeerden wat uit en musiceerden samen, ik kon aangeven wat ik een meerwaarde vind en wat ik een te grote afleiding van het origineel vond. Het resultaat is een extra laag van een prachtige Steinway vleugel, die me ondersteund in de nummers 'Let us dance through life' en 'Laat mij een vogel zijn'.
Mijn drum, met huid van koe, wou ik ook een stem geven op de plaat. Dit instrument, dat ik volledig zelf maakte, ligt me nauw aan het hart. - zie deze blogtekst -
https://www.neleraymaekers.com/blog/geboorte-van-mijn-drum
Ik werd geraakt door haar te bespelen op mijn muziek tijdens de opnames. Nog meer werd ik ontroerd bij het beluisteren van het resultaat. Haar aardende klank, als een hartslag horen en voelen.
Wanneer ik naar het resultaat luister van al mijn liederen, hoor ik hier en daar een kritische stem, een onzekere stem in mezelf met angst 'of het wel goed genoeg is'. Wanneer deze stem stil wordt en ik voelend kan luisteren, wordt ik geraakt door mijn eigen muziek; en dan voel ik trotsheid :) Ik kijk ernaar uit om mijn muziek met jullie te delen! Vanochtend vertrok ik met toch wel wat spanning en nieuwsgierigheid, nu ben ik voldaan, gelukkig en zo dankbaar voor hoe mijn eerste opnamedag verlopen is. Ik deel graag met jullie een deeltje van het proces. In de zomer kwam ik terug van de vision quest, met het idee mijn muziek in de wereld te brengen. Hieruit volgde een succesvolle crowdfunding - die processen bracht maar ook zoveel dankbaarheid voor de steun die ik mag ontvangen - en dan werd het concreet, nu moest ik het echt gaan doen, in de studio duiken en mijn muziek opnemen. 7 april stond die eerste studiodag ingepland; ervoor ging mijn aandacht naar het voorbereiden van onze healing lodge. Een ceremonieweekend waarin ieder van ons (connected living groep) onderzoek heeft gedaan naar zijn/haar stamboom en familiegeschiedenis. Ik vond dat zo'n mooie en waardevolle ervaring om mijn familie beter te leren kennen en hen te eren. In de healing lodge mocht ik ook mijn lied zingen, dat voelde als een extra ondersteuning en duwtje in de rug om vol vertrouwen te starten met mijn lied in de wereld te brengen. De voorbije weken kon ik me terug meer verbinden met mijn muziek, ik nam tijd om de liederen af te werken, klaar om ze te laten horen.
Bij aankomst vanmorgen in Studio Kraaikant, voelde ik me al meteen welkom en dat bracht me rust. Tom Hermans had gedroomd over hoe de microfoon-opstelling er zou uitzien voor mijn opname; dit klonk tot ons beiden verassing nog beter dan tijdens de testopname. De start in het zoeken naar het juiste geluid vond ik heel leerrijk, een nieuwe kijk om met (mijn) muziek om te gaan. Ik heb zo genoten van het hele proces! De studiotechnicus was heel bemoedigend en hij was ook kritisch, zijn feedback kon ik ontvangen waardoor de gitaar of mijn stem nog beter tot zijn recht konden komen. Wanneer Tom me na een aantal takes, met telkens kleine aanpassingen, in de luisterkamer riep met "kom luisteren, dit klinkt fantastisch", jaaaa heerlijk! Ik werd een aantal keer geraakt door mijn eigen stem, al zingend en al luisterend. Geraakt door dit effectief te doen. Geraakt door dankbaarheid, wat vertrok vanuit een droom, risico's die ik nam. Geraakt door wat ik aan mezelf geef en kan ontvangen. Dankbaar dat ik dit kan doen met ondersteuning van mijn naasten. |
WelkomVia deze blog deel ik met jullie mijn ervaringen van mijn groeiproces als mens, muzikant, leraar en lichaamsgericht therapeute. Categorieën
All
|